จากข้อดีข้อเสียข้างต้น จะพบว่าโดยรวมรีเทนเนอร์แบบลวดจะดีกว่าแบบใสเกือบทุกด้าน เอาเป็นสรุปหลักการง่ายๆเลยละกันนะครับ ว่าเลือกแบบไหนดี

** ถ้าไม่ซีเรียสว่าเวลายิ้มแล้วจะเห็นลวดของรีเทนเนอร์ ให้เลือกแบบลวด มีคุณสมบัติอื่นๆดีกว่าเกือบทุกประการ อาจจะมีพูดไม่ชัดบ้าง รำคาญบ้างช่วงแรก แต่อาการเหล่านี้ปกติจะหายไปใน 2 สัปดาห์

ถ้าไม่อยากให้เห็นลวดเวลาพูดเวลายิ้ม อาจจะเนื่องจากความมั่นใจส่วนตัว หรือหน้าที่การงาน สามารถเลือกแบบใสได้ หลังจากใช้งานไประยะหนึ่งจนเสื่อมสภาพ ประมาณ 1 ปี เนื่องจากคนไข้จะต้องใส่รีเทนเนอร์ตลอด 24 ชั่วโมงในช่วง 6-12 เดือนแรก รีเทนเนอร์ที่ทำใหม่อาจจะทำแบบลวดแล้วใส่กลางคืนอย่างเดียวก็ได้ 

**

ยังมีรีเทนเนอร์อีกแบบที่รวมเอาข้อดีของแบบลวดและแบบใสเข้าด้วยกัน มีชื่อว่า Clear bow retainer ดูแลง่ายและอายุการใช้งานนานเหมือนแบบลวด และยิ้มไม่เห็นลวดเหมือนแบบใส

ส่วนตัวหมอเองก็ยังไม่เคยใช้เหมือนกัน และไม่แน่ใจว่ามีที่ไหนทำบ้าง แต่ดูจากลักษณะแล้วถือเป็นรีเทนเนอร์ที่ดีทีเดียว อาจจะปรับแต่งยากซักหน่อยเพราะส่วนของรีเทนเนอร์ที่คลุมฟันด้านหน้าเป็นอะคริลิกใสแบบพิเศษที่มีความยืดหยุ่นต่างจากลวดที่สามารถดัดได้ แต่ถ้าคุณหมอเสนอแบบนี้ให้ก็ถือว่าน่าสนใจเหมือนกันครับ

จะมีลักษณะเป็นลวดเส้นเดียวยึดอยู่บนฟันด้านใน มักจะใช้ในกรณีที่พิจารณาแล้วว่าฟันจะเคลื่อนกลับได้ง่าย เช่น ยึดฟันหน้าบน/ล่างในกรณีที่ก่อนจัดฟัน ฟันซ้อนเกมากหรือห่างมาก

หรือใช้ยึดฟันหลังเอาไว้รอใส่ฟันปลอมในอนาคต ป้องกันฟันล้มในช่วงที่ยังไม่ได้ใส่ฟันปลอม

รีเทนเนอร์แบบนี้คนไข้ไม่สามารถขอให้คุณหมอทำให้ได้ คุณหมอจะเป็นคนพิจารณาเองว่าคนไข้เหมาะกับรีเทนเนอร์แบบนี้หรือไม่

ข้อดี ป้องกันฟันเคลื่อนได้ดีมาก ไม่ต้องถอดเข้าถอดออก

ข้อเสีย ทำความสะอาดยาก มีโอกาสหลุดได้ คนไข้จะต้องพบหมอทุก 6 เดือนเพื่อเช็กสภาพ และโดยทั่วไปก็ยังจะต้องใส่รีเทนเนอร์ถอดได้ทับอีกชั้นด้วย

คนไข้ที่ใส่รีเทนเนอร์ติดแน่นจะต้องทำความสะอาดอย่างดี ใช้ไหมขัดฟันหรือแปรงซอกฟัน ไม่อยากนั้นอาจจะเป็นฟันผุหรือโรคเหงือกได้ง่าย และจะต้องพบหมอจัดฟันต่อเนื่องทุก 6 เดือน เนื่องจากอาจจะมีจุดที่หลุดแล้วคนไข้ไม่ทราบได้ โดยทั่วไปถ้าคุณหมอพบว่าคนไข้ดูแลได้ดี ไม่มีปัญหาอื่นๆ อาจจะให้ใส่ไปเรื่อยๆ ถ้าพบปัญหาเรื่องแตกหักเสียหาย ฟันผุ อาจจะถอดหลังจากติดไปได้ 1-2 ปี ซึ่งจะเป็นช่วงที่ฟันเคลื่อนที่ได้ยากแล้ว แล้วใส่รีเทนเนอร์แบบถอดได้ต่อ

รีแบบนี้พึ่งจะเริ่มทำกันในช่วงหลังๆ มีการโฆษณาข้อดีว่าสามารถใส่เคี้ยวอาหารได้ ไม่ต้องถอดออก ไม่ต้องกลัวลืมไว้เวลาถอดทานอาหาร แข็งแรง โยนลงบนพื้นก็ไม่เป็นไร 

แต่โดยหลักการแล้ว รีเทนเนอร์แบบเหล็กนี้ ถือว่าผิดหลักการหน้าที่ของรีเทนเนอร์อยู่หลายด้านเลยทีเดียว ได้แก่

1. รีเทนเนอร์ที่ดี เวลากัดฟันบนและฟันล่างลงมาประกบกันสุดแล้ว ไม่ควรกัดชนลวด หรือชนน้อยที่สุด (ในบางกรณีก็จำเป็นต้องชนถ้าการสบฟันดีมากๆไม่มีช่องว่างให้ลวดพาด หรือฟันเตี้ยๆ อาจจะกัดชนได้เช่นกัน) แต่ถึงจะชนเล็กน้อยก็ถือว่าไม่มีปัญหาเนื่องจากเราไม่ได้ใส่เคี้ยวอาหาร  ทีนี้ถ้าใส่รีเทนเนอร์แบบเหล็กเคี้ยวอาหารลองคิดดูสิครับว่าจะเป็นยังไง เคี้ยวอาหารทั้งๆที่เคี้ยวแล้วชนแต่รีเทนเนอร์ เคี้ยวอาหารก็ไม่ละเอียด เคี้ยวไปนานๆเหล็กที่ค้ำฟันอยู่กระแทกจนฟันซี่นั้นเจ็บแน่นอน
2. หรือบางทีก็อาจจะทำให้ไม่ค้ำก็ได้ โดยการกรอผิวฟันออกเป็นแอ่งให้มีลวดพาดได้ ซึ่งเป็นหลักการเดียวกับการทำฟันปลอมถอดได้แบบเหล็ก แต่ฟันปลอมจะกรอน้อยกว่า เพราะฟันปลอมจะออกแบบให้เกาะฟันเท่าที่จำเป็น
   แต่รีเทนเนอร์ไม่ใช่ รีเทนเนอร์ต้องแตะฟันทุกซี่ เพราะเราต้องการกันไม่ให้ฟันเคลื่อน และการกรอฟันในกรณีฟันปลอมถือว่าสมเหตุสมผล เนื่องจากกรอเพียงเล็กน้อย แล้วใส่ฟันปลอมหลายซี่ทนแทนฟันที่หายไปได้
   การที่จะต้องมากรอเนื้อฟันธรรมชาติโดยไม่จำเป็นถือเป็นเรื่องที่รับไม่ได้ โดยเหตุผลเพียงแค่ว่าจะได้ใส่รีเทนเนอร์เอาไว้เวลาเคี้ยวอาหาร??? ทั้งๆที่รีเทนเนอร์ธรรมดาก็ทำหน้าที่ได้ดีเท่าๆก้น โดยที่ไม่ต้องกรอเนื้อฟัน เพียงแค่ว่าต้องถอดเวลาเคี้ยวอาหาร
3. ถึงคุณจะใส่เคี้ยวอาหารได้โดยไม่มีปัญหา (สมมติว่าบังเอิญลักษณะฟันของคนไข้สามารถใส่แบบเหล็กได้โดยไม่ต้องกรอฟันเลย แล้วก็กัดไม่ชนรีเทนเนอร์ด้วย) แต่เมื่อคุณทานอาหารเสร็จ คุณก็จะต้องถอดล้างอยู่ดี ไม่ควรจะปล่อยให้เศษอาหารติดหมักหมมอยู่อย่างนั้น และผมเชื่อว่าเศษอาหารติดฟันมากกว่ายิ่งกว่าตอนใส่เหล็กจัดฟันซะอีก
   เทียบกับการถอดก่อนทานอาหาร แล้วเก็บไว้ใส่กล่อง ไม่น่าจะลำบากอะไรขนาดนั้น แล้วผมก็ไม่คิดว่าการใส่รีเทนเนอร์ทานอาหารจะรู้สึกดีนะ กินแบบฟันโล่งๆน่าจะดีกว่า
4. รีเทนเนอร์ที่ดีไม่จำเป็นต้องจับฟันไว้แน่นมากอะไรขนาดนั้น ควรจะต้องมีการยอมให้ฟันเคลื่อนที่ได้เล็กน้อยตามธรรมชาติ (Physiologic tooth mobility) ซึ่งจะส่งเสริมให้ฟันยึดกับกระดูกได้ดี ซึ่งรีเทนเนอร์แบบเหล็ก วัสดุที่ใช้มันแข็งเกินไป โอกาสที่ตัวรีเทนเนอร์เองจะไปทำร้ายฟันสูงกว่าที่จะคงสภาพฟัน อีกทั้งปรับแต่งแทบจะไม่ได้ ผิดกับรีเทนเนอร์แบบลวดธรรมดาที่ปรับแต่งได้ยืดหยุ่นพอสมควร